Sürdürülebilir Katma Değer Yaklaşımı ile Sürdürülebilirlik Ölçümü

Demircioğlu Sarı, Azra (2014): Sürdürülebilir Katma Değer Yaklaşımı ile Sürdürülebilirlik Ölçümü. Published in: Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi , Vol. 1, No. 1 (January 2015): pp. 38-51.

Abstract

The importance of the concept of sustainability for the organizations increases gradually. Sustainability is an instrument of measurement of current social, economic and environmental resources, which would add value to the organizations. The strategies taking these three main factors into account provide a better chance of competition for organizations and also increase the life of organizations and competition. The control of sustainability includes the integration and control of all responsibility, knowledge and strategies, which strategically support meeting of the needs of all stakeholders. In this study, how organizations maintain the stability between economic, social and environmental strategies, how they shift towards taking preventive measures against differences found in measurements and controls and how they provide the possibility of comparison between other organizations as a result of performance assessment are investigated.

• Item Type: MPRA Paper
• English Title: Measure of Sustainability with Sustainable Value Added Model
• Language: Turkish
• Keywords: sustainability, measure of sustainability, sustainability performance
• Subjects: G - Financial Economics > G3 - Corporate Finance and Governance

References

Kurumsal sürdürülebilirlik üçlü performans yaklaşımını benimser. Bu yaklaşıma göre bir işletme ekonomik, sosyal ve çevresel kaynaklarını birbirleri ile ilişkilerini göz ardı etmeden etkin ve verimli biçimde kullanabildiği takdirde sürdürülebilir olabilir ve sürdürülebilirlik performansını artırabilir. Kurumsal sürdürülebilirlik performansının devamlı kılınabilmesi için yalnızca kurumsal faaliyetlerin ekonomik, sosyal ve çevresel etkilerinin yönetilmesi değil, aynı zamanda paydaşlar ile paylaşılmasını da gerektirir ki bu paylaşım sürdürülebilirlik raporlaması ile yerine getirilir.

Uluslararası alanda sürdürülebilirlik raporlamasına yönelik tek bir standart paketi mevcut olmadığından, işletmelerin hangi biçimde, hangi aralıklarla, hangi verileri içerecek biçimde raporlama yapacakları kendi tercihlerine bırakılmıştır. Ulusal ve uluslararası alanda birbirinden farklı pek çok sürdürülebilirlik raporlaması standardı oluşturulmuştur. Şu anda da farklı kurumlar tarafından farklı standartlar ve rehberler yayınlanmaya devam etmektedir. Günümüzde en fazla tercih edilen ve uluslararası kabul görmüş raporlama çerçevesi GRI (Küresel Raporlama Girişimi Rehberi)’dir.

İşletmelerin sürdürülebilir kalkınmaya sağladıkları ya da sağlayacakları katkı sürdürülebilirlik performansı olarak ifade edilebilir. Akademik yazında kurumsal sürdürülebilirlik performansının ölçümüne yönelik pek çok araç veya yaklaşım geliştirilmiştir. Eko verimliliğe dayanan araçlar göreceli ölçüm araçları olup, bir işletmenin dönem içinde elde ettiği tüm faydalardan o faydaları elde edebilmek için katlanılan ekonomik, sosyal ve çevresel maliyetlerin çıkarılması ile elde edilen değere dayanan ölçüm araçları ise mutlak ölçüm araçlarıdır. Eko verimliliğe dayalı sürdürülebilir katma değer de göreceli bir ölçüm aracı olup, sürdürülebilirlik performansının parasal olarak ifade edilmesini sağlar.

Çalışmaya yön veren en önemli etken Türkiye’deki işletmelerin sürdürülebilirlik performanslarının değerlendirilmesine yönelik akademik yazında ve pratikte kullanılan herhangi bir ölçeğin mevcut olmamasıdır. Sürdürülebilirlik performans ölçütünün eksikliği nedeniyle Türkiye’deki işletmeler sürdürülebilirlik açısından karşılaştırılamamakta, bu işletmeler değer yaratımı kapsamında riskleri yeterli düzeyde fırsata çevirememekte, maliyet fırsatlarını göz ardı etmekte ve marka itibarlarını da koruyamamaktadırlar.

Kaynakça Barkemeyer, R., Figge, F., Hahn, T., Liesen, A., Schuler, V., Wald, E. (2009). Zielorientiertes Nachhaltigkeitsmanagement mit dem Sustainable Value Ansatz am Beispiel der Automobilindutrie und BMW Group. Ed: Wall, Friederika; Schröder, W., Regina; “Controlling zwischen Shareholder Value und Stakeholder Value”, München, Oldenborug Verlag, s. 290 - 306. Figge, F., Hahn, T. (2005). The Cost of Sustainability and the Creation of Sustainable Value by Companies. Journal of Industrial Ecology, 9(5), s. 47 - 58. Fischer, M. T., Sawczyn, A., Brauch, B. (2009). Nachhaltigkeit und Sustainability Controlling. Ed: Wall, Friederika; Schröder, Regina; “Controlling zwischen Shareholder Value und Stakeholder Value”, München, Oldenbourg Verlag, s. 261 - 307. Gray, R. (2010). Is Accounting for Sustainability Actually Accounting for Sustainability. How Do We Know? An Exploration Of Narratives Of Organizations And The Planet. Accounting, Organizations and Society, 35(1), s. 47 - 62. Greiling, D., Ther, D. (2010). Leistungsfähigkeit des Sustainable Value Ansatzes als Instrument des Sustainability Controlling. Ed: Prammer, K., Heinz; “Corporate Sustainability”, Wiesbaden, Gabler Verlag, s. 37 - 67. Habisch, A., Jonker, J., Wegner, M., Schmidpeter, R. (2005). Corporate Social Responsibility Across Europe. 8th Edition, Heidelberg, Springer Publishing. Hacırüstemoğlu, R. (2000). Maliyet Muhasebesi. 2. Baskı, İstanbul, Türkmen Kitabevi. Hacırüstemoğlu, R., Şakrak, M., Demir, V. (2002). Etkin Performans Ölçüm Aracı (EVA) (Ekonomik Katma Değer Yaklaşımı), Mali Çözüm Dergisi, 59(2002), s. 10 - 16. Horvath, P. (2012). Controlling. 12th Edition, München, Vahlen Verlag. Horvath, P. (2006). Das Controlling Konzept: Der Weg zu einem wirkungsvollen Controllingsystem. 6th Edition, München, Deutscher Taschenbuch Verlag. Kutlan, S. (1998). Maliyet Kontrolü (Cost Controlling) ve 5 Yıldızlı Konaklama İşletmelerinde Uygulama. İstanbul, Alfa Yayınevi. Modigliani, F., Modigliani, L. (1997). Risk Adjusted Performance: How to Measure It and Why. Journal of Portfolio Management, 23(2), s. 45 - 54. Moser, A. (2001). Science & Technology for the Future: Nature versus Economy. Chemica and Biochemical Engineering Quarterly, 15(2001), s. 33 - 41. Porter, E. M., Kramer, M. M. (2007). Corporate Social Responsibility: Wohltaten mit System. Harvard Business Manager, January 2007, s. 16 - 34. Prammer, K. H. (2009). Integriertes Umweltkostenmanagement: Bezugsrahmen und Konzeption für eine ökologisch nachhaltige Unternehmensführung. Wiesbaden, Gabler Verlag. Preissler, R. P. (2007). Controlling: Lehrbuch und Intensivkurs. 12th Edition, München, Oldenbourg Verlag. Reichmann, T., Kipler, M. (201 0). Sustainability – Controlling. Controlling, 22(2), s.105 - 120. Van Passel, S., Van Huylenbroeck, G. Lauwers, L., Mathijs, E. (2009). Sustainable Value Assesment of Farms Using Frontier Effiency Benchmarks. Journal of Environmental Management, 90(10), s. 3057-3069.